پسته

پسته، دانه ميوه از درخت پسته است. درخت پسته اولين بار در ترکيه و ايران يافت شد. در آن زمان، پسته غذاي اشراف بود. در سال هاي بعد، فقط در جشن ها و مهماني ها مصرف مي شد. بعدها در انواع دسرها، شيريني ها، بستني و حتي به عنوان اشتها آور خورده مي شد. اين دانه، به خاطر شکلش به نام “آجيل خندان” معروف شد.

پسته به عنوان يک ماده غذايي گياهي و نيرو بخش و درمان کننده بسياري از بيماري ها مورد استفاده قرار مي گيرد.

درخت پسته، هم در برابر سرماى زمستان و هم در برابر گرماى تابستان پايدار است و از ۲۰- درجه تا ۴۰+ درجه سانتى‌گراد را مى‌پذيرد. مناسب‌ترين خاک براى پسته، خاک لمونى شنى سبک است که چون اين درخت داراى يک ريشه محورى (عميق) است، خاک بايد دست کم دو متر (عمق) داشته باشد. به‌دليل   ژرف بودن ريشه، درخت پسته در برابر کم آبى بسيار پايدار است. از ويژگى‌هاى ديگر اين گياه، پايدارى زياد آن در برابر شورى زمين است . رطوبت زياد هوا و خيس بودن خاک ، هر دو براى پسته مضر هستند و رشد و ميزان محصول آن  را به شدت کاهش مى‌دهد.

تولید نهال پسته در گلخانه نیز چند سالی است که در این شهر رواج یافته وباغداران پسته کار نهال مطمئن و مورد تأیید را جهت کشت وکار در باغات جدیدالاحداث پسته استفاده می نماید . نهالستان بهارستان دارای مجوز از طرف مؤسسه اصلاح بذر ونهال کشور و تحت پوشش نظارت کمیته فنی تولید نهال استان وشهرستان می باشد.